همه جای شاهنامه خوش است و آخرش خوشتر بـرای صـدور ّ مجـوز انتشـار آوای نامورنامـه، اداره‌ی ّ ِ ـف نامه محتـرم فرهنـگ و ارشـاد اسلامی، اجـازه کتبـی مول نامـور، اسـتاد دکتـر محمد‌علـی اسلامی ندوشـن را نیز طلب می‌کـرد. کاری سـخت کـه در آن روزهـای ِ ملتهـب کرونایـی بسـی سـخت‌تر هـم می‌نمـود، امـا، بـازهـم لطـف الهـی کار خویـش کـرد و آنچنـان شـد کـهبـه پایمـردی و هدایـت دو ِ تاریخ و ادب ایـران زمین و تـن از اسـتادان فرهیختـه و نامـور دلدادگان شـاهنامه و مردان و مریدان با صفا و ِ راه‌دان آن َس ِ ـرو ِ ِسـدره نشـین و عنقای ُمغرب، جناب آقای سـخنگو و شاهباز دکتـر محمـود فتوحـی و جنـاب آقـای دکتـر جـوادعباسـی، راه بـهمقصـود بـردم و ُجنبـش سلسـله‌ی اقبالـی کـهناممکن می‌نمـود ممکـن شـد و گـره از کاری کـه فروبسـته بـه نظـر ِ ّهمت بلنـد و بزرگواری‌های می‌آمد گشـودهگشـت و به َمـدد بی‌کـران اسـتاد و خانـواده‌ی گرانقـدرش بـه خصوص اسـتاد بانـوی بـا معرفت، همسـر فرهیختـه و فداکار اسـتاد اسلامی ندوشـن، سـرکار خانم دکتر شـیرین بیانی و همچنین فرزندان برومندشـان جنـاب مهندس مهران اسلامی ندوشـن و جناب مهنـدس رامین اسلامی ندوشـن آن سـعادت را یافتم که یک
بـار دیگر صـدای پر مهـر و محبت و نوازشـگر اسـتاد نازنینم را ازراهـی بـس دور و ازدیـارغربـت بشـنوم. ِرا بـاشد کایـد به ِ لب جـویـی َخت ک آن ب تا آب خورد از جو، خود عکس قمر یابد حـق نیسـت کـهناگفتـهبماند که شـنیدن صدای آشـنا و راه‌گشـای دکتـر فتوحـی بهکمک دوسـتی عزیـز و ادیب به میسـر شـد. نـام جناب دکتر حبیب‌اهلل عباسـی ّ فی‌الجملـه بـه همـت تـک تـک عزیزانـی کـه نام‌هـای بلندشـان را برشـمردم در زمانـی کـه هنـوز از روزهـای َتی باقـی بود َقی اردیبهشـتی سـال هـزارو سـیصدو نـودو نـه ب کـهموافقتنامهاسـتادرا بهاداره ارشـاد اسلامی تقدیـم کردیم. از ایـن همـه لطـف و فضـل و بزرگـی و بزرگـواری و سـاالریکـهازهمـه‌یاینعزیـزان دیدم سـپاس‌گویانم وازهمه زحمت‌هایـیکهبـرایهمه‌یآنان بهخصوصخانـواده‌یبزرگ و شـریفاسـتادفراهم آوردم طلببخشـشمی‌کنم و ازخداوند بخشایشـگر مهربان برایشان سلامتیو سـرافرازیآرزومندم. ّد ّ محمد‌رضا رضوی سی تهران ۱۴/۰۳/۱۳۹۹